Nagroda Roku ZPAP za 2020
Promna Marlena − Ogród naturalny
Nagroda Roku ZPAP za 2021
prof. Kortyka Stanisław – Obrazy (1981-2021)
prof. Kazimierz Pawlak, Projekt 4.0
Teresa Buczyńska – Malarstwo...
Agnieszka Cecylia Kazała, Malarstwo, batik
Artysta fotografik 31 lipca 2020 obchodzi 104 urodziny. Życzymy dużo zdrowia oraz pięknych i szczęśliwych kolejnych lat. Na zdjęciu: Stefan Arczyński z Januszem Stankiewiczem oglądają album zdjęć Mistrza, w tle Andrzej Dudek-Dürer. Film ze spotkania z Nestorem polskiej fotografii, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2016.
14 sierpnia 2020, Kino Nowe Horyzonty, specjalny pokaz Konesera w hołdzie genialnemu kompozytorowi w ramach Cinema Italia Oggi, Wrocław, Kazimierza Wielkiego 19a/21. Zmarły 6 lipca 2020 maestro Ennio Morricone był prawdziwą legendą muzyki filmowej. Wśród reżyserów, z którymi współpracował najchętniej – obok Sergia Leone czy Piera Paola Pasoliniego – znajdował się Giuseppe Tornatore. Obaj twórcy spotkali się na planie takich filmów jak Cinema paradiso, Malena czy Koneser. Właśnie za muzykę do tego ostatniego, Morricone otrzymał – Europejską Nagrodę Filmową, jedyną w swojej karierze. Fascynująca opowieść o ekscentrycznym geniuszu, znanym i cenionym na całym świecie ekspercie sztuki. Virgil wiedzie samotną egzystencję pośród otaczających go obrazów, rzeźb i luksusowych wnętrz. Jego ustabilizowane życie burzy pojawienie się młodej i pięknej kobiety. Źródło: kinonh.pl.
3 września 2020 – 15 stycznia 2021. The Line Gallery, Londyn. Organizatorzy zapewniają artystom i wystawcom wyjątkową okazję do zaprezentowania swoich prac międzynarodowej publiczności złożonej z profesjonalistów, tj. kuratorzy, galerzyści, kolekcjonerzy, redaktorzy i wydawcy, którzy chcą poznać, publikować i promować utalentowanych artystów sztuki współczesnej. Źródło: itsliquid.com.
Wazony, Szklarska Poręba
Początki kolekcji szkła artystycznego Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze wiążą się z powstaniem w 1880 roku Towarzystwa Karkonoskiego. Jego celem było m.in. gromadzenie, dokumentowanie i ochrona przedmiotów historycznych i artystycznych, związanych z regionem Karkonoszy. Źrodło: Przewodnik po szkle oraz Szkło artystyczne.
kadr filmu
Stanisław Dróżdż (1939-2009) – wybitny twórca poezji konkretnej – zajmował się wizualizacją języka i jego analizą. Dzieła artysty prezentowane są w ramach Kolekcji sztuki polskiej II poł. XX i XXI wieku w Muzeum Sztuki Współczesnej w Pawilonie Czterech Kopuł we Wrocławiu. Źródło: film prezentujący dzieło.
Drzewo żywota – Narodziny Piotr, 2016, olej, 130×97
Artysta ukończył studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – filia w Katowicach. Dyplom z medalem w Pracowni Projektowania Graficznego prof. Tomasza Jury i w Pracowni Malarstwa prof. Jerzego Dudy-Gracza (1982). Wykładowca Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie (1994-2000). Otrzymał tytuł profesora sztuk plastycznych (2009). Obecnie prof. zwyczajny w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Więcej: antonikowalski.art.pl
Nave Nave Mahana, 1896
Na obrazie Nave Nave Mahana I Pyszny Dzień grupa młodych dziewcząt wydaje się być zajęta zbieraniem owoców z gałęzi drzew. Ich stopy są mocno osadzone na czerwonej glebie, a niebo za nimi jest żółte. Ich bezruch i monumentalna postawa, ich stylizowane formy, rytm żywiołów we fryzie i gama kolorystyczna przywodzą na myśl antyczne lub „prymitywne” przedstawienia. Był to pierwszy obraz Gauguina zakupiony przez francuskie muzeum – wówczas dość śmiała inicjatywa, ponieważ na początku XX wieku styl Gauguina nie zawsze był dobrze przyjmowany przez publiczność, a nawet przez koneserów. Dziś dzieło to jest jednym z arcydzieł w kolekcji malarstwa muzeum. Eugène Henri Paul Gauguin napisał dwie książki o życiu i wierzeniach Maorysów. Jego obrazy cechowało syntetyczne traktowanie plam barwnych (syntetyzm), czysta paleta i stosowanie kreski dla oddzielenia sąsiadujących kolorów (cloisonizm inspirowany witrażami). Ważną cechą malarstwa Gauguina jest odwaga zrywania z rutyną malarską, jaką stała się już stylistyka impresjonistyczna. W nowym malarstwie znika przymus stosowania reguł perspektywy, światłocienia, określonego źródła światła w obrazie. Przedmiot staje się znakiem, a nie odwzorowaniem rzeczywistości. Wyraża ideę, z założenia jest dekoracyjny. Po raz kolejny sztuka nawiązuje do tradycji japońskich i sztuki prymitywistów. Twórczość tego okresu zapowiada i inicjuje nabizm oraz symbolizm. Źródło: wikipedia/Paul_Gauguin.
Witraż Bóg Ojciec z kościoła franciszkanów w Krakowie projektu S. Wyspiańskiego, fragm.
[...] Witraż hipnotyzuje ludzi niezmiennie od setek lat nadprzyrodzoną aurą, lecz interpretacje jego znaczenia mogą być uniwersalne. Wydaje się, że zapomniano o imponującym dorobku wybitnych mistrzów tej sztuki, których twórczość nieraz daleka była od tematyki religijnej. Również obecnie nie brakuje twórców, którzy szukają wyrazu artystycznego w barwnych refleksach szkła. To oni mają szansę dopisać do mitu kolejne rozdziały. Geneza witrażu nie jest jasno określona, badacze dopatrują się początków tej techniki w starożytnych mozaikach. Znane są z okresu Cesarstwa Rzymskiego niewielkie ażurowe okna wykonane z gipsu, metalu, rzadziej z drewna, w których otwory wkładano przejrzyste plastry kamieni półszlachetnych i kwarców. [...] Pełny tekst: Dyskurs. Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu.
39. Projekt Metafizyczno-Telepatyczny w 549. rocznicę urodzin Albrechta Dürera (21.05.1471 – 21.05.2020). O artyście: Dudek-Dürer Andrzej.
Opowieści linearne, 2010, 90×90, kredka na płótnie
Artysta zmarł 20 lipca 2020. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych na Wydziale Ceramiki i Szkła we Wrocławiu (1962-1968). Dyplom w pracowni ceramicznego malarstwa architektonicznego uzyskał pod kierunkiem doc. Alfonsa Mazurkiewicz (1968). Z PWSSP – obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu – związany był od 1972 roku. W 1995 roku otrzymał tytuł profesora. Uroczystości pogrzebowe: 26 września 2020. Źródło: asp.wroc.pl.
Łąka, 2019, akryl na płótnie, 300×180
7 lipca − 6 września 2020. Muzeum Architektury we Wrocławiu, Bernardyńska 5, Wrocław. Ogród naturalny Marleny Promnej to malarska reminiscencja − konfrontacja młodzieńczej fascynacji krajobrazem i współczesnej wizji ogrodu urbanistycznego. Główną inspiracją wystawy są żywe dzieła holenderskiego plantatora i projektanta Pieta Oudolfa. Widoki to seria czterech monumentalnych dyptyków, przedstawiających popularne motywy: polana, rzeka, łąka, dolina. Powstały w wyniku rodzinnej pasji do turystyki górskiej. Druga część wystawy nawiązuje do projektu ogrodu naturalnego High Line w Nowym Jorku. W dwóch seriach Kadry i Detale została podjęta próba oddania ogólnego układu przestrzennego i kosmopolitycznego klimatu miejsca. Więcej: marlenapromna/ogród naturalny.
10 czerwca – 11 października 2020. Muzeum Teatru im. H. Tomaszewskiego, Wrocław, pl. Wolności 7a. Wystawa prezentuje ręcznie wyszywane ornaty, które artystka przemienia w bogato zdobione prace, wysadzane kamieniami, zdobione kunsztownymi materiałami. Bogactwo tych dzieł ma przywodzić skojarzenie ze sztuką iberyjską. Artystka zdradza swoją fascynację obrzędowością kościelną, estetyką barokowych świątyń hiszpańskich i portugalskich, oraz odniesienia do sztuki japońskiej. muzeum.miejskie.wroclaw.
26 czerwca – 30 sierpnia 2020, mia Art Gallery, pl. Solny 11. [...] Huculak nie lubi udzielać prostych odpowiedzi, ani zadawać prostych pytań. Tu paradoksalnie jego świat nie jest tak prosto dychotomiczny. Nie bez powodu najczęściej używana przez niego gama to szarości. Skąd zatem nagle to proste rozdzielenie na biel i czerń, z minimalnym tylko udziałem szarości? Cóż takiego się wydarzyło, że właściwie po raz pierwszy malarz zdecydował się w tak radykalnej wersji przedstawić swoją wizję świata, nie tyle roślinnego, co roślinami inspirowanego?... Źrodło: heliotropie.
Samotność, 1967
Artysta studiował, żył i tworzył we Wrocławiu. W maju minęła 81. rocznica Jego urodzin. Nie ma Go wśród nas już 11 lat. Był członkiem ZPAP – był wyjątkowym artystą. Otrzymał Nagrodę Specjalną za najlepszą wystawę Roku 2009. Strona Artysty: drozdz.art.pl.
W biały, biały dzień, gdy nieba nie można odróżnić od ziemi, zmarli mogą mówić do tych, którzy wciąż żyją – głosi islandzkie powiedzenie. W taki też dzień ginie żona Ingimundura, która spada w przepaść rozpędzonym samochodem. Owdowiały policjant próbuje zacząć wszystko od nowa: opiekuje się wnuczką, wykańcza dom dla córki, chodzi na terapię. Odtwórca głównej roli Ingvar E. Sigurðsson stworzył przekonujący portret wdowca żyjącego w potrzasku przeszłości, powoli osuwającego się w szaleństwo. Jedną z głównych ról gra córka reżysera – Ída Mekkín Hlynsdóttir. kinonh.pl.
Fotograficzny autoportret Romana Ingardena, 1942, foto©archiwum K. Ingardena
12 maja 2020 – 27 września 2020, Galeria Alfa, MOCAK, Lipowa 4, Kraków. Wystawa – w 50. rocznicę śmierci Romana Ingardena – jest okazją do skonfrontowania jego myśli filozoficznej i praktyki fotograficznej. Roman Ingarden studiował matematykę i filozofię we Lwowie, Getyndze, Wiedniu i Fryburgu Bryzgowijskim. Pracę doktorską, obronioną w 1918 roku, napisał pod kierunkiem Edmunda Husserla. Pracował jako nauczyciel i wykładowca. W 1933 roku został profesorem na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W latach 1950-1956 musiał z powodów politycznych zawiesić pracę uniwersytecką. Wówczas powstała większość fotografii prezentowanych na wystawie. W 1957 roku został kierownikiem Katedry Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie dzięki niemu powstał najsilniejszy ośrodek polskiej fenomenologii. Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Nauk. Jest autorem wielu książek, artykułów oraz przekładów: od filozofii literatury poprzez estetykę i teorię poznania po ontologię. Roman Ingarden zyskał na świecie uznanie głównie dzięki swoim pracom z dziedziny ontologii i estetyki. Źródło: mocak.pl.
Roma Pilitsidis, Stan obecny II, lipiec, olej, płótno, 100×100 cm, 2007
2 lipca – 27 sierpnia 2020. Galeria Miejska we Wrocławiu, Kiełbaśnicza 28. Wystawa malarstwa Małgorzaty Maćkowiak, Romy Pilitsidis, Telemacha Pilitsidisa. Wystawa to nie tylko próba nakierowania rozważań odbiorcy dzieła na sferę doznań i wyobrażeń. To także próba przyjrzenia się temu, w jaki sposób kształtuje się, jakie tematy podejmuje i w którą stronę zmierza twórczość artystyczna, rozwijająca się z dala od głównych ośrodków polskiej sztuki: artwroc. Źródło: galeriamiejska.pl.
19 czerwca – 8 sierpnia 2020. Galeria Foto-Gen Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu, pl. bpa Nankiera 8. Przekrojowa wystawa – Prawdopodobnie najlepszy z możliwych światów – najbardziej znanej i docenionej polskiej awangardowej grupy artystycznej Łódź Kaliska, tworzącej od początku lat 80. ruch artystyczny zwany Kulturą Zrzuty, niezależnej zarówno od instytucji państwowych, opozycji czy Kościoła. Grupa w 2019 roku obchodziła 40-lecie swojej niezwykle bogatej i różnorodnej twórczości. Składają się na nią przede wszystkim działania o proweniencji fotomedialnej, tj. serie filmów i fotografii inscenizowanych w warunkach studyjnych, jak i prowokacyjne happeningi i performance, które poza swoim efemerycznym charakterem, stanowiły tworzywo dla realizacji fotograficznych. Źródło: okis.pl/lodz-kaliska.
16 czerwca – 6 września 2020. Muzeum Architektury. Absolwenci Wydziału Architektury Wrocławskiej Politechniki – Dorota Jarodzka-Śródka i Kazimierz Śródka – to założyciele pracowni SRDK Archicom Studio Śródka we Wrocławiu. Zawsze wierzyliśmy, że architektura ma sens wtedy, gdy projekt został zrealizowany, a przestrzeń tętni życiem mimo że nas, architektów, już tam nie ma – D. Jarodzka-Śródka i K. Śródka. Źródło: ma.wroc.pl.
.jpg)
