Nagroda Roku ZPAP za 2020
Promna Marlena − Ogród naturalny
Nagroda Roku ZPAP za 2021
prof. Kortyka Stanisław – Obrazy (1981-2021)
Nagroda Roku ZPAP za 2022
prof. Eugeniusz Józefowski, Proces-ja...
11 grudnia 2019 – 17 stycznia 2020. Galeria Tkacka Na Jatkach, Wrocław, Jatki 19-23. Artyści – Członkowie Zarządu Związku Polskich Artystów Plastyków OW. Dubiel Pati, Gałuszka Anna, Kociński Mirosław, Liszkowski Witold, Marciniak Adam, Pawlak Kazimierz, Zyśko Aleksander Marek. Kurator: A. Marciniak. Foto ©kkuzborska. Zdjęcia z wystawy.
27 stycznia 2020, godz. 18. Galeria „Kuźnicza”. „Civitas Christiana”, Wrocław, Kuźnicza 11-13, I p. Krzysztof Makowski jest absolwentem Wydziału Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, obecnie Uniwersytet Artystyczny. Dyplom w Pracowni Malarstwa pod kierunkiem prof. Jacka Waltosia (1990). Artysta uprawia malarstwo i rysunek. Jest pedagogiem. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków (od 1992). Kurator: prof. A.M. Zyśko. "Kilka lat temu zacząłem kolekcjonować stare drewniane pasyjki. Ze względu na znaczne zniszczenia od początku wymagały one zabezpieczenia i konserwacji. Potem postanowiłem przywrócić im formalne „życie”. To było trudne wyzwanie, gdyż nie zajmowałem się wcześniej konserwacją drewnianej rzeźby. Gdy figury zostały zabezpieczone, pomyślałem, aby umieścić je w nowej przestrzeni kompozycyjnej. Cóż może być dla nich naturalną przestrzenią? Oczywiście krzyż. Nie wiedziałem jednak, jak wyglądała pierwotna konstrukcja krzyża, do którego dana pasyjka była przytwierdzona. Dlatego koncepcja pracy polegała na stworzeniu z materiałów współczesnych nowego otoczenia dla rzeźby Jezusa. Jest to też swego rodzaju mój hołd dla dawnych rzeźbiarzy – rzemieślników, którzy w minionych wiekach tworzyli te dzieła. Dzisiaj chciałbym im nadać nowy, współczesny wymiar odbioru" − Krzysztof Makowski.
17 stycznia − 31 marca 2020. Centrum Dziedzictwa Szkła Krosno, Piwnice Przedprożne, ul. Blich 2, Krosno. Wystawa poplenerowa Dolnośląskich Warsztatów i Sympozjum Szkła Artystycznego. Artyści: Brent Cole, Teresa Cukier, Mariusz Łabiński, Kamila Mróz, Andriy Petrovski, Karolina Spiak, Igor Wójcik, Witold Vito Wójcik. Studenci: Barbara Bodio, Beata Dołęga Kozierowska, Julia Lashina, Diana Szydłowska. Organizator: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu. Kurator wystawy: Mariusz Łabiński.
Artysta zmarł 15 stycznia 2020. W styczniu ukończył 80 lat. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków OW. Studiował we Wrocławiu w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych pod kierunkiem prof. Marii Dawskiej i doc. (wówczas) Stanisława Pękalskiego ukończył dyplomem z zakresu ceramicznego malarstwa architektonicznego (1967). Profesor Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. "Ze smutkiem ogromnym przyjąłem wiadomość o śmierci profesora Grzegorza Zyndwalewicza, mojego pierwszego nauczyciela, później też przyjaciela, któremu wiele zawdzięczam. Był i jest niewątpliwie legendarną postacią naszej Akademii Sztuk Pięknych, jej dobrą duszą" – prof. Janusz Jaroszewski.
Praca Anny Polonii Zyndwalewicz, córki Profesora, 2016
Prof. Zbigniew Karpiński (1920-1996): pisał o artyście: „Twórczość malarska Zyndwalewicza jest w swoim charakterze indywidualna, niezależna, nie wykazuje powiązań z jakąkolwiek współczesną konwencją formalną z jakimkolwiek programem. (…) Zyndwalewicz to urodzony rysownik. Często rysunek, zwłaszcza w pracach wcześniejszych, rzutuje wyraźnie na koncepcję formalną obrazu, a kolor staje się elementem mniej ważnym. Rysunek ten jest precyzyjny, szlachetny w swoim działaniu plastycznym. W ostatnich pracach Zyndwalewicza kolor staje się jednak coraz bardziej elementem wiodącym w budowaniu działa. (…) Do głosu dochodzi też nuta swoistej ekspresji. (…) Zyndwalewicz ma dużo do powiedzenia i przekazania, a przede wszystkim mówi o człowieku, który jest głównym bohaterem jego malarstwa” – cytuję za notą na stronie ASP we Wrocławiu.
11 stycznia – 5 lutego 2020, wernisaż: 10 stycznia 2020, godz. 19. Wrocław, mia Art Gallery, pl. Solny 11, kurator: Bogusław Deptuła. Toys’ Voice jest kolejną próbą komentarza do otaczającej mnie rzeczywistości. To również kolejny autoportret wizualny, chociaż znowu niezamierzony. Zabawki mówią lub milczą tu za mnie. Zafascynowała mnie ich lekko nieporadna i jednocześnie bardzo wyrazista forma. Były one robione kilkadziesiąt lat temu w dobrej wierze dla dzieci, a jednak zawierają w sobie coś cudownie brzydkiego i niezwykle niepokojącego – Natalya O. Poprzednia wystawa artystki − Freak Show. Tekst towarzyszący wystawie: Waldemar Okoń – Zabawki, które mówią
.
8 grudnia 2019 – 28 czerwca 2020. Muzeum Teatru im. H. Tomaszewskiego. Wrocław, plac Wolności 7a. "Artyści Francisco Goya (1746-1828) i Salvador Dalí (1904-1989) żyli w innych epokach, ale łączył ich wspólny hiszpański rodowód i to samo narodowe dziedzictwo, z którego czerpali inspiracje. Obaj w swoich czasach osiągnęli sukces jako kreatorzy gustów, a ich twórczość na stałe weszła do historii sztuki światowej. Drogi tych niezwykłych i oryginalnych twórców zeszły się w drugiej połowie XX wieku, kiedy to ekscentryczny malarz Salvador Dalí, zafascynowany dorobkiem wielkiego rodaka, postanowił zinterpretować jego słynny cykl Kaprysy, poddając każdą z grafik artystycznej metamorfozie". Więcej o artystach i ich sztuce oraz wystawie: muzeum.miejskie/muzeum.teatru.
8 stycznia 2020, godz. 17. Galeria Neon, Wrocław, Traugutta 19/21. Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu. Aleksiun J. Jaromir − 80-lecie urodzin i 50-lecie pracy artystycznej. Spotkanie z Artystą oraz promocja książki Podróże do wielu odległych światów, czyli lekcje projektowania graficznego według Jana Jaromira Aleksiuna Moniki Braun. Jubilat to współtwórca wrocławskiej szkoły plakatu, grafik, rysownik, autor cykli malarskich, m.in. Kamienie Półszlachetne, Made in Mass-Media. Uhonorowany Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2006). O artyście. Więcej: Jubileusze Profesora.
9 stycznia 2020, od godz. 17.45. Muzeum Współczesne Wrocław, pl. Strzegomski 2a. Studyjny pokaz filmu oraz spotkanie poświęcone Alfonsowi Mazurkiewiczowi w ramach cyklu „Podróż plejady artystów współczesnych”, towarzyszące wystawie Ja i moja sztuka to sztuka. Alfons Mazurkiewicz – malarz i nauczyciel. W programie: Prezentacja pracy artysty „Spotkanie 3/73” – Joanna Korsan (poziom 5). Projekcja filmu „Miałem wam jeszcze tyle do powiedzenia…” (27’19”), scenariusz i realizacja Iwona Rosiak, produkcja TVP Wrocław (1996). Rozmowa z udziałem prof. Leona Podsiadłego – rzeźbiarza i przyjaciela artysty. Wydarzenie dedykowane pamięci Andrzeja Jarosza, dyrektora MWW, historyka, krytyka i teoretyka sztuki. A. Jarosz zmarł nagle 10 grudnia 2019. A. Mazurkiewicz był jego ulubionym twórcą, a wystawa „Ja i moja sztuka to sztuka” pięknym, ale ostatnim projektem. Obraz: A. Mazurkiewicz, Spotkanie.
Radosnych i rodzinnych świąt Bożego Narodzenia oraz szczęśliwego Nowego Roku artystom – swoim członkom życzy Zarząd Okręgu Wrocławskiego ZPAP.
7 lutego 2020, godz. 18. Mia Art Gallery, Wrocław, pl. Solny 11. Wystawa poplenerowa artystów – członków ZPAP i innych zaproszonych: Maciej Albrzykowski, Marek Danielewicz, Agata Gwizd, Grażyna Jaskierska-Albrzykowska, Małgorzata Kazimierczak, Renata Micherda-Jarodzka, Witold Owczarek, Jarosława Pabich-Szmit, Karolina Pach, Piotr Pachecki, Wojciech Roskosz, Krystyna Szczepaniak.
4 października – 27 stycznia 2020. Muzeum Współczesne we Wrocławiu. Alfons Mazurkiewicz – malarz i wykładowca akademicki od 1968 roku. Studiował na Wydziale Ceramiki i Szkła, a następnie na Wydziale Malarstwa. Kształcił się pod kierunkiem Emila Krchy oraz Eugeniusza Gepperta. Tworzył pejzaże, martwe natury, portrety, utrzymane w konwencji surrealizmu, pozostając pod wpływem twórczości Paula Klee i Joana Miró. W późniejszym okresie twórczości zwrócił się ku abstrakcjonizmowi, skupiając się na idei stworzenia obrazu jednolitego oraz w stronę malarstwa konceptualnego. Był autorem rozwijanej przez wiele lat koncepcji „duo-plastycyzmu” (1958), sfinalizowanej w latach 70. XX w. w postaci tzw. "Duo-obrazów". Więcej: Moja sztuka.
22 grudnia 2019 − 26 kwietnia 2020, Pawilon Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej Oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Monograficzna wystawa prac artysty doby baroku w Europie Środkowej, zwanego śląskim Rembrandtem. Dzieła − blisko 100 obrazów, prawie 1/3 zachowanego dorobku artysty − wypożyczono m.in. z licznych kościołów, klasztorów oraz kolekcji muzealnych. Obejrzymy po gruntownej konserwacji fragmenty malowideł ze stropu pałacu opatów lubiąskich w Moczydlnicy Klasztornej. Po przeszło 75 latach scalony zostanie i zagości na Dolnym Śląsku cykl "Męczeństwa Apostołów" , który po wojnie trafił do warszawskich kościołów. Prace artysty. Więcej: Muzeum Narodowe we Wrocławiu.
19 października 2019 – 31 stycznia 2020, Muzeum Porcelany w Wałbrzychu. Wystawa w ramach IV Biennale Mistrzów Ceramiki. Eksponowane są obiekty ceramiczne ze zbiorów Muzeum Porcelany w Wałbrzychu, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, ceramika z kolekcji Iwony Siewierskiej oraz dzieła, w tym rysunki udostępnione przez artystę.
17 grudnia − 17 stycznia 2020. Galeria Entropia, Wroclaw, Rzeźnicza 4. Artyści: Monika Aleksandrowicz, Anna Bujak, Tomasz Dobiszewski, Wiesław Gołuch, Magdalena Grzybowska, Katarzyna Gwoździk, Jakub Jernajczyk, Agnieszka Leśniak-Banasiak, Paweł Lisek, Beata Mak-Sobota, Karina Marusińska, Artur Skowroński, Eugeniusz Smoliński, Dominika Sobolewska, Anna Stępkowska-Nowak. Koncepcja wystawy, kurator: Jakub Jernajczyk, współpraca kuratorska: Alicja Jodko. Więcej: entropia.art.pl.
10 grudnia 2019 odszedł od nas dr Andrzej Jarosz, dyrektor Muzeum Współczesnego we Wrocławiu. Historyk sztuki, krytyk sztuki, kurator wystaw. Dr Andrzej Jarosz był adiunktem w Instytucie Historii Sztuki UWr od 2003, od 2006 kierownikiem studiów wieczorowych historii sztuki. Był sekretarzem czasopisma „Quart”, kwartalnika naukowego Instytutu Historii Sztuki, redaktorem naczelnym serii wydawniczej Wrocławskie Środowisko Artystyczne, wchodził w skład komitetu redakcyjnego „Roczników Sztuki Śląskiej”, był członkiem zwyczajnym Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, a także członkiem Stowarzyszenia Historyków Sztuki. W latach 2001-2003 był zastępcą dyrektora ds. programowych BWA Wrocław. Jako badacza, interesowała go sztuka współczesna, malarstwo wrocławskie po 1945 roku, sztuka polskiego modernizmu, a także metodologia nauk o sztuce oraz kino XX i XXI wieku. Więcej: wroclaw.pl. Pożegnanie: 18 grudnia 2019, Wrocław, Kiełczowska 90.
Rysunki, grafiki, scenografie. 4-30 grudnia 2019. Galeria Pod Plafonem Dolnośląskiej Biblioteki Publicznej im. T. Mikulskiego we Wrocławiu, Rynek 58. Artystka Joanna Hrisulidu zajmuje się scenografią filmową do projektów krótkometrażowych i pełnometrażowych filmów fabularnych. Zrealizowała kilka projektów teatralnych, współpracując m.in. z Cezarym Studniakiem. Michał Hrisulidis – malarz, rysownik, grafik, scenograf teatralny i filmowy. Absolwent i wykładowca Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Prowadzi zajęcia ze scenografii filmowej w Katedrze Scenografi Wydziału Architektury Wnętrz i Wzornictwa. O wystawie: wbp.wroc.pl. Więcej: prace artystów.
Artysta zmarł 3 grudnia 2019. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków OW. Studiował we Wrocławiu na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, obecnie ASP malarstwo sztalugowe w pracowniach uznanych pedagogów i artystów: prof. Marii Dawskiej i prof. Eugeniusza Gepperta. Dyplom pod kierunkiem prof. E. Gepperta (1969). Bio i prace artysty. Pożegnanie: 21 grudnia 2019.
22 listopada 2019 odeszła od nas ceniona artystka. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków OW. Dyplom na Wydziale Ceramiki i Szkła (1966) w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Piękne są jej tkaniny artystyczne i one zostają z nami. Uprawiała grafikę, ceramikę, od 1979 tkaninę unikatową. Ulubioną techniką tkacką były gobeliny, które mogliśmy oglądać w Galerii pod Plafonem. Więcej: Leśkiewicz-Zgieb
7 listopada 2019 – 7 stycznia 2020. LAVIA, Wrocław, Obrońców Poczty Gdańskiej 15b/1.
Anna Zawalińska – absolwentka Wydziału Malarstwa i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu. Dyplom w pracowni prof. Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego (2006). Aneks z malarstwa w architekturze i urbanistyce u prof. Wojciecha Kaniowskiego, zrealizowany w Zakładzie Technik i Technologii Ceramicznych oraz w malarstwie u prof. Stanisława Szyby. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków. Absolwentka również Szkoły Marzeny Daleckiej: wizaż i charakteryzacja (2018).
Jerzy Zawaliński – artysta niezależny.
