20 lipca – 31 grudnia 2022. Pałac Królewski, Muzeum Miejskie Wrocławia. Wrocław, Kazimierza Wielkiego 35. Joan Miró poświęcał się zarówno malarstwu, jak i grafice, rzeźbie, ceramice czy pracy z tkaninami. Obok Salvadora Dalí najsłynniejszy hiszpański surrealista. Początkowo tworzył pod dużym wpływem kubizmu i fowizmu. W późniejszych pracach Miró widać wyraźne zainteresowanie abstrakcyjnym ekspresjonizmem. W dziełach artysty często powtarzała się konkretna kolorystyka: wyraźne, intensywne czerwienie, zielenie, kobalty czy żółcienie kojarzące się z krajami o ciepłym klimacie. Ważnym elementem prac była także wyraźnie prowadzona czarna linia. Inne prace Miró.
Głuszek Jerzy i Głuszek Andrzej – Polifonie
Wernisaż: 2 sierpnia 2022, godz. 20.30. Wrocław, Łaciarska 4. Sztuka na Miejscu. Wystawa trwa do 29 sierpnia 2022.
Jerzy Głuszek prezentuje formaty oryginałów 42×30 cm, na wystawie będą wydruki cyfrowe 80×60 cm. W zdarzeniu muzycznym, osadzonym w świecie sztuk wizualnych, filmie, malarstwie i ilustracji artystycznej nastąpi wymiana impulsów między artystami. W multimedialnie stworzonej osi dramaturgicznej elementów wizualnych, przenikających się z tworzoną na żywo muzyką. Artyści wyjdą na chwilę z własnych ról, by zobaczyć siebie w innej perspektywie artystycznej. Pozwoli na to synchroniczny charakter działania i improwizację w nieco onirycznej atmosferze wraz z unikalnymi wokalami w otoczeniu oryginalnych brzmień elektroniki, jazzu, projekcji filmowych, performance i malarstwa.
Andrzej Głuszek w latach 1977-1982 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) we Wrocławiu. Uczestniczył między innymi w takich zdarzeniach artystycznych jak: Festiwal Malarstwa Współczesnego w Szczecinie, Ogólnopolski Konkurs Malarstwa Bielska Jesień w Bielsku-Białej. Animator ważniejszych zjawisk artystycznych na początku lat 80. XX w. Współzałożyciel magazynu LUXUS oraz pisma artystycznego Głuszec, autor akcji plastycznych m.in. Chirurgia plastyczna. Współautor pierwszego happeningu Pomarańczowej Alternatywy – Tuby we Wrocławiu. Jerzy Głuszek urodził się we Wrocławiu. Ukończył Akademię Sztuk we Wrocławiu, na Wydziale Malarstwa Grafiki i Rzeźby. Dyplom (1981). Autor 16 wystaw indywidualnych, między innymi w Goeteborgu, Sztokholmie, Krakowie, Warszawie i Wrocławiu. Wielokrotnie nagradzany. Węcej: Polifonie.
Wiącek Jacek (1963-2022) odszedł od nas
30 lipca 2022 zmarł Jacek Wiącek. 6 sierpnia 2022 o godz. 11. na Zakrzowie odbędzie się pogrzeb artysty, członka Związku Polskich Artystów Plastyków. Studiował w PWSSP we Wrocławiu, dyplom w 1989 roku. Był asystentem u prof. Andrzeja Basaja na Wydziale Grafiki ASP (1990-1994). Uprawiał malarstwo, grafikę, ceramikę. Syn artysty Czesława Wiącka (1939-2019). Jedna z prac Jacka: Walizeczka na kółeczka, 2010, 100×80, olej na płótnie. Biografia artysty
Kocurek Kamil – System bezpieczeństwa, grafika
1-29 sierpnia 2022. Miejska Galeria Sztuki MM. Chorzów, Sienkiewicza 3. Kamil Kocurek, urodzony w roku w Tychach (1990), obecnie mieszka i pracuje w Gdańsku. W 2015 roku ukończył studia magisterskie na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Dyplom wyróżniony medalem został zrealizowany w Pracowni Druku Wklęsłego prof. dr hab. Jana Szmatlocha. W 2020 roku uzyskał stopień naukowy doktora sztuki na Wydziale Grafiki gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych, w której obecnie pracuje w Pracowni Podstaw Grafiki Artystycznej prof. ASP dr hab. Magdaleny Hanysz-Stefańskiej. Artysta jest laureatem między innymi Nagrody Głównej 1st Xuyuan International Print Biennial China w chińskim Pekinie (2016), Nagrody Głównej w 4th Graphic Art Biennial of Szeklerland w Sfântu Gheorghe w Rumunii (2016) oraz 2 Nagrody w V International Biennial of Engraving Etching of Valladolid w Hiszpanii (2016). Jest także zdobywcą Grand Prix Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na Triennale Grafiki Polskiej w Katowicach (2015) oraz Nagrody Rektorów ASP w gdańskim konkursie Najlepsze Dyplomy ASP (2015). Kamil Kocurek w ciągu ostatnich lat został również uhonorowany Stypendium Ministra Edukacji i Nauki dla wybitnych młodych naukowców (2021), Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2014) oraz Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2013).
15. Międzynarodowy Konkurs Graficzny im. Józefa Gielniaka
Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze ogłasza 15. edycję Międzynarodowego Konkursu Graficznego im. Józefa Gielniaka. Konkurs obejmuje prace w technice druku wypukłego. Wydarzenie ma na celu uhonorowanie pamięci wybitnego polskiego grafika – Józefa Gielniaka (1932-1972). Nagrodzone oraz wskazane przez Jurorów prace wezmą udział w wystawie i znajdą się w katalogu. Termin nadsyłania prac upływa 14 listopada 2022 roku. Szczegóły: muzeumkarkonoskie.
5-30 sierpnia 2022. Galeria Pod Plafonem, Rynek 58, wernisaż: 5 sierpnia 2022, godz. 17.30. Dolnośląska Biblioteka Publiczna im. Tadeusza Mikulskiego we Wrocławiu. Grażyna Czogała Dell’Aquila urodziła się w Raciborzu. Jest absolwentką Uniwersytetu Śląskiego na kierunkach: filologia angielska i wychowanie plastyczne. Od ponad dwudziestu lat mieszka na stałe w Syrakuzach, na Sycylii. Tu studiowała malarstwo na lokalnej Akademii Sztuk Pięknych Rosario Gagliardi. Zajmowała się także mozaiką szklaną i ceramiką. Od początku pobytu na wyspie poznaje intensywnie lokalne zwyczaje i tradycje, historię i sztukę tego „tygla” kulturowego nad Morzem Śródziemnym. W 2014 roku uzyskała licencję przewodnika regionalnego po Sycylii. Od kilku lat jest prezesem działającego na terenie prowincji Syrakuzy stowarzyszenia polonijnego Triskeles. Pisze felietony dotyczące Sycylii w raciborskim piśmie kulturalnym "Almanach Prowincjonalny". Ma w dorobku wystawy malarskie, jak i fotograficzne, inspirowane tym barwnym i nieoczywistym rejonem Europy, w którym przyszło jej żyć. Więcej: wbp.wroc.pl.
Teper Joanna – Pierwsza Nagroda, La Rambla’ 2022
Dr hab. Joanna Teper, prof. ASP, Katedra Ceramiki – Wydział Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu otrzymała Pierwszą Nagrodę w kategorii Design i nowe formy w ceramice za pracę Inner Space.03. Obiekt ścienny z masy szamotowej: 32,5×32,5×7 cm, powierzchnia zdobiona ręcznie malarstwem i bezpośrednim sitodrukiem angobami, częściowo szkliwiona, złoto płatkowe, wypalane: 1230°C, 940°C w prestiżowym 92. Międzynarodowym Konkursie Ceramiki La Rambla. Jury doceniło nieszablonowe podejście do powierzchni ceramicznej i użycie oryginalnych działań z pogranicza malarstwa i grafiki. Wystawa pokonkursowa odbędzie się w sierpniu, w Muzeum Ceramiki La Rambla, Kordoba, Hiszpania. Źródło: asp.wroc.
Michał Pietrzak – Granice Czasu
25 lipca – 28 sierpnia 2022. Wernisaż: 11 sierpnia 2022, godz. 18. Galeria NEON, Wrocław, gen. Traugutta 19/21, Centrum Sztuk Użytkowych. Centrum Innowacyjności. Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu. Artysta jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Wystawa dr. Michała Pietrzaka Granice Czasu jest zwieńczeniem działań związanych z jego pracą doktorską Granice Czasu. Między zapisem fotograficznym a filmowym. Podejmuje ona zagadnienie metodologii rejestracji czasu, w kontekście sposobu jego formalnego zapisu w obrazie fotograficznym i jego wpływie na ostateczne dzieło plastyczne. Zbadał on zagadnienie pojemności czasoprzestrzennej obiektu wizualnego. Wynikiem tych prac jest autorska metoda budowy wielowarstwowej obrazu zwielokrotnionego, umiejscowionego w stanie pozornego zawieszenia na granicy zapisu fotograficznego i filmowego, mając cechy typowe dla obu tych mediów równocześnie. Jest autorską koncepcją punktu zwielokrotnionego. Zakłada kompresję informacyjną danych, kolejnych nawarstwień czasowych obrazu w jednym miejscu przy zmianie sposobu jego obserwacji i transformacji z ruchomego w nieruchomy. Jest to kompilacja różnych środków i zabiegów formalnych, które przyjmują formy wizualne z zapisem czasoprzestrzennego przekazu. Przy pomocy przedmiotowej metody został stworzony wieloelementowy obiekt multimedialny noszący tytuł 365+jeden. Jest on wynikową zapisu czasu zamkniętego w ramach jednego roku kalendarzowego skompresowanego w jednym miejscu. Miejscu ważnym i intymnym dla autora, w którym przenika się sfera sacrum i profanum. Widz wchodzi w tę przestrzeń, przechodząc przez kolejne etapy jej obserwacji, stając się mimowolnie jej częścią. Więcej prac: Michał-Pietrzak.
Dalí Salvador (1904-1989) – Malarstwo
Salvador Dalí, The Persistence of Memory, 1931
20 lipca – 31 grudnia 2022. Muzeum Sztuki Mieszczańskiej, Stary Ratusz. Wrocław, Rynek. Prezentacja około 300 dzieł graficznych Salvadora Dalego – hiszpańskiego malarza surrealisty. [...] W 1948 Dalí wraz z żoną Galą wrócili z USA do Europy, spędzali większość czasu w rezydencjach w Hiszpanii i Francji. Dalí zaczął rozwijać swe zainteresowania nauką, szczególnie psychologią i historią, wiedzę czerpał z pism naukowych. Wykorzystywał ją w swojej sztuce, ale także sięgał do źródeł religijnych, szczególnie interesował się mistycyzmem. Wyraźne są też u Dalego odwołania do wielkich mistrzów malarstwa, takich jak Rafael, Velázquez czy Ingres.
2. Przegląd Twórczości Artystów Wałbrzyskiego ZPAP
29 czerwca – 1 września 2022. Wałbrzyska Galeria Sztuki – BWA Wałbrzych, ul. Piotra Wysockiego 29. Artyści Wałbrzyskiego Oddziału ZPAP, Okręg Wrocławski: Paulina Brzezińska, Paweł Jach, Krzysztof Jędrzejec, Jarosław Kasprowiak, Piotr Micek, Stanisław Możdżeń, Jan Pałka, Marzena Prokopowicz, Piotr Puterko, Małgorzata Rzempowska-Skóra, Janina Sakowicz, Ilona Sapka, Jagoda Stączek, Grzegorz Sypko. Artyści prezentują najnowsze dzieła, a różnorodność eksponowanych działań i dyscyplin sztuki czyni tę wystawę atrakcyjną dla zwiedzających. Zdjęcia: Aleks Budziak, WGS BWA. Więcej: bwa.walbrzych.pl.
Gisges-Dalecka A. i Tomska J. – Energia burzy na Słońcu
29 lipca – 24 września 2022. Galeria Intymna, Katowice, Francuska 12. Dom Oświatowy Biblioteki Śląskiej. Wystawa jest pokazem twórczości wizualnej i poetyckiej dwóch niezależnych artystek. Strukturalne prace Aleksandry Gisges-Daleckiej spajają drobne elementy w większą całość. Artystka eksperymentuje z formami organicznymi zaczerpniętymi z natury i stosuje kontrastujące, żywe barwy. Jej prace mają wytkane faktury z tkaniny. Światło i cień wpływają również na odbiór jej prac. Poetka Justyna Tomska w swojej twórczości porusza tematy ostateczne. Obrazuje procesy związane z odchodzeniem i śmiercią. W jej wierszach odczuwalne jest poszukiwanie nowych form. Wystawa może skłonić odbiorcę do refleksji nad życiem i śmiercią, nad tym, co energetyzujące i jednocześnie spalające. Kontrast tematyki prac najpełniej odda wszechobecny na pokazie światłocień. Faktura, niedoskonałości i gra światła, tam gdzie mrok, tam również pojawia się jasność. W zależności od miejsca, gdzie jest źródło, nasze widzenie się zmienia. Część odbioru jest oświetlona i bardzo wyraźna, część natomiast – zacieniona. Więcej: Energia burzy...
Maja Kozłowska – Miejsca i ślady
1 lipca – 1 sierpnia 2022, Galeria Tkacka, Wrocław, Jatki. Artystka jest absolwentką UWr i ASP we Wrocławiu. Zdjęcie: Galeria Tkacka. Więcej: art.
Istota impresjonizmu – Rzeźby Rodina (1840-1917)
Ewa, fot. H.P. Klut
15 lipca – 15 listopada 2022, Warszawa, Pałac na Wyspie, Muzeum Łazienki Królewskie. Twórczość Auguste'a Rodina, wybitnego francuskiego artysty, prekursora nowoczesnego rzeźbiarstwa zwiastowała upadek akademickiej definicji sztuki i otworzyła rzeźbę europejską na nowe kierunki rozwoju. Wystawa w Muzeum Łazienki Królewskie przybliży filozofię, zgodnie z którą powstawały prace francuskiego artysty, oraz jego podejście do sztuki. [...] Rodin sądził, że sztuka zbyt daleko odeszła od prawdziwego życia i wyzwań nowej epoki. Na potrzeby rzeźby zaadoptował więc formalne i stylistyczne zasady impresjonizmu, a jego twórczość zwiastowała modernizm. Impresjonizm, jaki znamy, jest najczęściej dyskutowany wokół malarstwa. Związek Rodina z tym kierunkiem w sztuce nie jest zatem bezpośredni i oczywisty z historycznego punktu widzenia, jednak jego prace na swój sposób ucieleśniają istotę impresjonizmu w jego podstawowych zasadach: ruchu, spontaniczności i świetle. Rzeźby pozwolą zapoznać się z takimi aspektami jego twórczości, jak materiał, ruch czy stany emocjonalne człowieka, które były niezwykle istotne dla artysty. Redukował on elementy swoich prac do tych, które stanowią o istocie rzeczy. Celowo pozostawiał niedopracowane części kamiennego bloku, aby nadać swoim rzeźbom napięcie, a odbiorcy pozostawić pole do wyobraźni. Zamiłowanie do techniki non finito Rodin dzielił z tworzącym ponad trzy wieki wcześniej Michałem Aniołem. Złożone eksperymenty oraz łączenie tradycji z innowacyjnością sprawiły, że francuski rzeźbiarz był jednym z najbardziej zaawansowanych artystów pod względem techniki. Więcej: rzeźby Rodina.
Konkurs na pomnik w Bydgoszczy
Miasto Bydgoszcz ogłasza konkurs na opracowanie projektu i wykonanie rzeźby – instalacji artystycznej poświęconej prof. Józefowi Kałużnemu (1940-2018), wybitnemu okuliście. Profesor był jednym z pionierów laseroterapii w okulistyce: w 1985 roku, jako pierwszy w Polsce, podczas operacji zaćmy rozpoczął wszczepianie soczewek tylnokomorowych. Pełnił funkcję Rektora Akademii Medycznej w Bydgoszczy (1990-1995) i Prezesa Polskiego Towarzystwa Okulistycznego (1998-2004). Rzeźba stanie na skwerze imienia profesora w centrum Bydgoszczy. Szczegóły.
Pietrzak Michał – Granice Czasu
21 czerwca – 13 lipca 2022. Sala Widowiskowa, Wrocław, J.U. Niemcewicza 2. Praca doktorska Granice Czasu. Między zapisem fotograficznym a filmowym podejmuje zagadnienie metodologii rejestracji czasu, w kontekście sposobu jego formalnego zapisu w obrazie fotograficznym i jego wpływie na ostateczne dzieło plastyczne. Zbadano zagadnienie pojemności czasoprzestrzennej obiektu wizualnego. Wynikiem badań oraz działań artystycznych jest autorska metoda budowy wielowarstwowej obrazu zwielokrotnionego, umiejscowionego na granicy zapisu fotograficznego i filmowego, według autorskiej koncepcji punktu zwielokrotnionego. Zakłada ona kompresję informacyjną danych, kolejnych nawarstwień czasowych obrazu w jednym miejscu przy zmianie sposobu jego obserwacji i transformacji z ruchomego w nieruchomy. Jest to kompilacja różnych środków i zabiegów formalnych, które przyjmują formy wizualne z zapisem przekazu czasoprzestrzennego. Usytuowane są one w stanie pozornego zawieszenia pomiędzy obrazem fotograficznym i filmowym, mając cechy typowe dla obu tych mediów równocześnie. Artysta jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Więcej o artyście: pietrzak-michal.
Po Sztuce – Wystawa Okręgu Wrocławskiego ZPAP
Praca prof. Mariana Wołczuka
Wystawa Artystów Plastyków Okręgu Wrocławskiego ZPAP Po Sztuce prezentuje artystów środowiska wrocławskiego i dolnośląskiego. Celem jest ukazanie dorobku artystów, których twórczość na stałe związana jest z regionem i Wrocławiem. Uczestnikami wystawy mogą być aktualni członkowie Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Wrocławskiego, niezalegający ze składkami. Warunkiem uczestnictwa jest prezentacja pracy, która została zrealizowana nie wcześniej niż w roku 2017. Każdy z uczestników może zgłosić tylko jedną pracę. Akces uczestnictwa należy składać do 12 sierpnia 2022. Szczegóły: Regulamin.
Witkacy – Sejsmograf epoki przyspieszenia
Wieloryb i Andromeda z cyklu: Kompozycje astronomiczne, 1918, Muzeum Narodowe w Warszawie
1 lipca – 9 października 2022. Muzeum Narodowe w Warszawie. Warszawa, al. Jerozolimskie 3. Wystawa poświęcona jest twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza (1885-1939), jednego z najwybitniejszych twórców XX wieku. Był artystą wszechstronnym, filozofem, pisarzem i przenikliwym krytykiem cywilizacji. Ważnym aspektem proponowanej interpretacji twórczości Witkacego jest również pokazanie jego działań performatywnych i paraartystycznych jako przynależnych polu sztuki. Dzieła z róznych okresów twórczości artysty spotkają się z wizjami awangardy – Wasilija Kandinsky’ego, Maxa Ernsta, Rudolfa Schlichtera, Umberto Boccioniego i Marcela Duchampa. Dokonania Witkacego na tym tle udowodniają głębokie pokrewieństwo ze zjawiskami artystycznymi o kluczowym znaczeniu dla kultury europejskiej dwudziestolecia międzywojennego. Na wystawie w Muzeum Narodowym w Warszawie obejrzymy prace Witkacego ze zbiorów własnych oraz z licznych muzeów i instytucji w Polsce, a także rzadko prezentowane dzieła z kolekcji prywatnych. To blisko 500 prac – obrazów, rysunków, pasteli i fotografii. Ekspozycję uzupełnią materiały wideo i archiwalia oraz ikoniczne dzieła twórców międzynarodowej awangardy. Kuratorzy: Zofia Machnicka, Paweł Polit. Źródło: mnw.art.pl.
Plener Sokołowsko 2022
Podczas prezentacji, fot. A.Kopeć-Szypłakowska
30 czerwca – 10 lipca 2022. Sokołowsko. Artyści: Hołuj Tomasz, Jakubów Jerzy, Jankowska-John Barbara, Kopeć-Szypłakowska Agnieszka, Kulpa Katarzyna, Makowski Krzysztof, Mikołajek Mariusz, Nitka Jolanta, Pietrzak Michał, Zyśko Aleksander. Plener w Sokołowsku we współpracy z Fundacją Sztuki Współczesnej In Situ skupia artystów o wielu kierunkach zainteresowań i działań plastycznych. Głównym hasłem jest land-art, ale powstają też prace malarskie, fotograficzne, rzeźby oraz działania typu performance. Uczestnicy w kolejnych dniach prezentują swój dorobek twórczy, a po prezentacji prowadzone są dyskusje. Artyści zwiedzili – powstające w remontowanym gmachu byłego Sanatorium – Muzeum prac Bożenny Biskupskiej z Fundacji In Situ, a także zabytkowy obiekt o wyjątkowych walorach architektonicznych i olbrzymiej kubaturze. Kurator pleneru: prof. Aleksander Zyśko. Organizator: OW ZPAP. Więcej: plener-sokolowsko.
Dolny i Górny Śląsk: Kraina Porcelany
9 lipca 2022 – 26 lutego 2023. Muzeum Śląskie w Görlitz. Wernisaż: 8 lipca 2022, godz. 19. Produkcja porcelany odgrywała bardzo ważną rolę jako jedna z gałęzi przemysłu na Dolnym i Górnym Śląsku i przemieniła ten region właśnie w krainę porcelany. Prawie 50 firm produkowało tutaj w latach 1820-1945 porcelanę w największych i najnowocześniejszych wówczas fabrykach w Niemczech. W tamtym czasie porcelana ze Śląska podbiła cały świat. Liczne fabryki nie tylko dostarczały klientom porcelanę produkowaną przemysłowo, wysokiej jakości i jednocześnie niedrogą, ale również eksportowały ją do wielu krajów europejskich – mówi dr Martin Kügler, kurator wystawy. Główną atrakcją przygotowywanej wystawy jest piękna porcelana w stylach od neorokoko do art déco, która świadczy o wysokich umiejętnościach producentów. Dolnośląskie fabryki takie jak Krister, Tielsch, Ohme i Königszelt przekształciły w XIX wieku porcelanę z towaru luksusowego w towar dostępny szerokim warstwom społecznym. Dwie polskie fabryki – Krzysztof w Wałbrzychu i Karolina w Jaworzynie Śląskiej – do dziś produkują porcelanę na Dolnym Śląsku i świadomie nawiązują do tradycji swoich niemieckich porcelany. Prawie 50 firm produkowało tutaj w latach 1820-1945 porcelanę w największych i najnowocześniejszych wówczas fabrykach w Niemczech. Fot. Rene Pech. Informacja: K. Wilk-Sosnowska. Schlesisches Museum zu Görlitz.
6 Dekad współczesnej ceramiki unikatowej
L. Garbacz, formy rzeźbiarskie, 2011, szkliwo redukcyjne, glina szamotowa
26 maja – 3 lipca 2022. Biuro Wystaw Artystycznych Rzeszów, Jana III Sobieskiego 18. Artyści: Cybińska Krystyna, Elsner Marek, Garbacz Lucyna, Garnik Władysław, Granowska Ewa, Grosseova Elżbieta (Czechy), Kalkowski Kazimierz, Karczewska-Konieczna Janina, Kirstein-Jackson Małgorzata, Kluge Bente (Norwegia), Kociński Mirosław, Kombor-Oboz Katarzyna, Konstantinavicious Rytis (Litwa), Krawczyk Karolina, Kupczak-Zajadacz Maria, Lipska-Zworska Irena, Lula Henryk, Majdzińska Adrianna, Malicka-Zamorska Anna, Marchwicka Anna, Martiniec Stanisław (Słowacja), Miadzvedzeva Hanna (Białoruś), Myronowa Joanna (Ukraina), Płocica Grażyna, Podleśny Czesław, Prieto Ivan (Hiszpania), Roguszczak Edward, Rozpondek Krzysztof, Sacharczuk Bożena, Shibata Norio (Japonia), Specyklak-Skrzypecka Anna, Talbot Chantal (Belgia), Ulatowska Wioletta, Wolanin Bronisław, Wysocka-Dowgird Zofia. [...] Film. Ta prezentacja jest kolejną odsłoną obszernego fragmentu zbiorów Iwony Siewierskiej, gromadzonych z kolekcjonerską pasją artystycznych obiektów z ceramiki. Przez 35 lat od impulsu do zbierania ceramicznych unikatów, kolekcja ciągle i niepohamowanie się rozrasta. To już blisko 700 obiektów autorstwa ponad 150 artystów. [...] Kolekcja to przeróżne figury, torsy, głowy, butle, misy, patery, tarcze, muszle, wazony, donice, formy naczyniowe, kafle, formy rzeźbiarskie, rysunkowe sgraffita na ceramicznych kaflach, autorskie malatury, mozaiki i obrazy ceramiczne, kompozycje wieloelementowe z wykorzystaniem innych materiałów (drewno, metal, sznury, liny [...]. W większości to obiekty formowane ręcznie z płatów czy wałeczków gliny, odlewane z mas kamionkowych i porcelanowych, tworzonych w autorskich procesach formalnych i nieformalnych eksperymentów. Wypalone w różnorodnych technikach i temperaturach od około 900 do 1400 stopni Celsjusza, szlachetnie zdobione ogniem, autorskimi szkliwami, solami i tlenkami metali... nieokiełznanymi „technikami własnymi” twórców. [...] Tekst: prof. Mirosław Kociński – Wydział Ceramiki i Szkła, Katedra Ceramiki ASP. Źródło: bwa.rzeszow.
.jpg)
.jpg)
Salvador Dalí, The Persistence of Memory, 1931
.jpg)
Podczas prezentacji, fot. A.Kopeć-Szypłakowska.jpg)
