wyszukiwanie zaawansowane

Szpakowska-Kujawska A., Rytmy

Nagroda Roku ZPAP za 2020

Promna Marlena − Ogród naturalny

Nagroda Roku ZPAP za 2021

prof. Kortyka Stanisław – Obrazy (1981-2021)

Nagroda Roku ZPAP za 2022

prof. Eugeniusz Józefowski, Proces-ja...

Janczak-Wałaszek E. i Wałaszek K. - Danse

26 stycznia - 4 marca 2015. Galeria Szkło i Ceramika BWA Wrocław. Elżbieta Janczak-Wałaszek jest członkinią ZPAP. Otrzymała dyplom Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Szkła i Ceramiki w Pracowni profesor Ireny Lipskiej-Zworskiej (1989). Zajmuje się projektowaniem ceramiki, instalacją i rzeźbą.

Danse Elżbiety Janczak-Wałaszek to instalacja-wytrych, romansująca ze śmiercią kompozycja. Praca z jednej strony uśmiecha się do widzów, a z drugiej zadaje trudne pytanie o miejsce śmierci w naszym życiu. Brzmi przewrotnie, a jednak inaczej być nie może. [...] instalacja Wałaszek przekracza smutne polskie memento mori. Taniec to w końcu ruch, oznaka życia, które przeplata się nieustannie ze śmiercią. Te dwa przeciwstawne sobie bieguny tworzą sinusoidę istnienia - A. Wałaszek.

Ekspozycja ma charakter procesualny - w przestrzeni galerii stopniowo narastać będzie kopiec z małych, ceramicznych psich czaszek. Usypany w ten sposób rzeźbiarski kurhan wchodzić będzie w dialog z prezentowanym malarstwem. Śmierć w naszej kulturze jest złym duchem, tabu. Nieco inaczej widzą to Meksykanie, dla których Los Dias de los Muertos to moment radosnej zabawy. Ich wiara w życie pozagrobowe oddala smutek – zmarli nadal egzystują w duchowym świecie, a ich dusze można przywołać do wspólnej uczty podczas meksykańskiego Dnia Zmarłych. Inspirując się ich tradycją i wyjątkowym podejściem do tematu śmierci, para wrocławskich artystów - Elżbieta Janczak-Wałaszek i Krzysztof Wałaszek próbują przekroczyć smutek polskiego memento mori, tworząc metafizyczny dansing, podwójny w swojej artystycznej formie: ceramicznej i malarskiej.

Taneczny finisaż: 28 lutego 2015

Więcej: bwa.wroc.pl